اسراف در تالیف
اسراف در تالیف
از روزی که بشر با خط آشنا شد علاقه عجیبی به آن پیدا نمود، و شروع کرد به نوشتن. یکی تاریخ را به نگارش در آورد، دیگری افکار خود را، یکی حقایق را نوشت، دیگری از کاه کوه ساخت! خلاصه هر کسی علاقه و سلیقه خود را پیاده کرد.
نویسندگان بر دو دسته هستند؛ مولف و مصنف، یک عده فقط تالیف می کنند، اما عده ی تصنیف می نمایند!
حضرت استاد حسن زاده آملی دام ظله می گوید: تألیف کتابی است که فقط مولف آن مطالبی از مواضع متفرقه در آن جمع کند و از خود تحقیقات و مطالب علمی نداشته باشد ، و تصنیف آن است که فراهم کننده آن از خود مطالب علمی و تحقیقات و نتائج افکار و معلومات خود را در آن بیاورد از این جهت گویند : من صنف فقد استهدف.(۱)
امروزه اکثر نویسندگان مولف هستند و مصنف به ندرت دیده می شود!
نویسندگان یا همان مولفان نباید اسراف در تالیف نمایند، اگر در موضوعی کتابی یا کتبی تالیف شده است دیگر لزومی ندارد دوباره با عبارات، نظم و جلدی دیگر تکرار شود!
اگر نویسنده ی پیش از ما در موضوعی کتاب تالیف کرده است، و همان موضوع را ما نیز انتخاب نمودیم بجای مصرف بیهوده کاغذ و نشر مطالب تکراری، همان کتاب را در صورتی که کاستی یا نقصی دارد تصحیح و یا تکمیل نماییم! البته فراموش نکنیم که این تصحیح یا تکمیل به صورت حاشیه یا پاورقی بر آن کتاب باشد تا امانت و احترام مولف آن حفظ گردد.
این عمل هیچ مشکلی ندارد و ضربه ی به ما وارد نمی کند بلکه خدمتی بهتر به جامعه است و از اسراف جلو‌گیری می نماید.
کتب بسیار خوبی قبل از ما تالیف و یا تصنیف گردیده است، اما امروزه به فراموشی سپرده شده، چرا همان کتب در صورتی که امروزه موضوعش مهم است دوباره نشر نگردد و روح نویسنده آن نیز شاد شود. خوشبختانه این مطلب تا حدودی حل شده و بعضی از موسسات بوجود آمده اند که همین کار را به عهده دارند.
بجای اسراف در وقت، رنگ، کاغذ و پول بیایید سوجه های جدید پیدا کنیم و یا سوجه های قدیم را زنده نماییم.
سید کاظم حجت
۲۶/۵/۱۳۹۵ کابل
حوزه علمیه
حضرت آیت الله العظمی حجت ره
(۱) حسن زاده آملی، نکته ۶۸۶ کتاب هزار و یک نکته
